تحولات اخیر در ساختارهای فنی زیرمجموعه وزارت نفت، با محوریت تصمیمات امین امرایی، نشانهای روشن از آغاز دورانی تازه در خودکفایی و بومیسازی واقعی صنعت انرژی کشور است. امرایی با تصمیمی راهبردی، دستور توقف وابستگی به پیمانکاران خارجی و بازگشت تمرکز بر توان داخلی در حوزه تعمیرات اساسی را صادر کرد؛ اقدامی که بهگفته […]
تحولات اخیر در ساختارهای فنی زیرمجموعه وزارت نفت، با محوریت تصمیمات امین امرایی، نشانهای روشن از آغاز دورانی تازه در خودکفایی و بومیسازی واقعی صنعت انرژی کشور است. امرایی با تصمیمی راهبردی، دستور توقف وابستگی به پیمانکاران خارجی و بازگشت تمرکز بر توان داخلی در حوزه تعمیرات اساسی را صادر کرد؛ اقدامی که بهگفته کارشناسان، دروازهای تازه بهسوی اقتدار فنی گشوده است.
این تحول، نهتنها موجب صرفهجویی میلیاردها دلار از منابع ارزی کشور شده، بلکه چهره واقعی کسانی را آشکار کرد که سالها با عنوان فریبنده «انتقال فناوری» مانع رشد مهندسان ایرانی بودند. امرایی در پروژههای کلیدی پتروشیمی مارون با پیادهسازی مدل بومی نگهداری و تعمیرات، نشان داد که دوران شعارهای بیثمر به پایان رسیده و عصر عمل و اتکا به ظرفیتهای ملی آغاز شده است.
کارشناسان معتقدند رویکرد جدید او، الگویی الهامبخش برای سایر صنایع راهبردی کشور خواهد بود؛ الگویی که بر مبنای سه اصل «جسارت در تصمیمگیری»، «انضباط مدیریتی» و «اعتماد به نیروی متخصص ایرانی» بنا شده است.
امروز صنعت نفت، بیش از هر زمان دیگر، در مسیر استقلال و اقتدار فنی قرار دارد؛ مسیری که امین امرایی با باور به دانش ایرانی، چراغ آن را روشن کرده است.
نظرات